Print this page
piątek, 23 marzec 2012 19:27

Tetsuya

Written by 
Rate this item
(0 votes)

Shobushi Densetsu Tetsuya (Legendarny Gracz Tetsuya) to 20-odcinkowa ekranizacja mangi o tym samym tytule, studia Toei Animation ukazująca się w latach 2000-2001. Manga jak i anime, luźno bazują na noweli Majan Horoki(1) napisanej przez Asadę Tetsuyę (1929-1989)(2). Powieść ta zawiera wiele wątków autobiograficznych. W momencie jej ukazania się(3), w Japonii nastąpił ponowny boom mahjonga lat 60 i 70. Książka była tak popularna, że stała się kanwą dla wielu artystów angowych, reżyserów i pisarzy. Na jej podstawie powstało kilka serii mang, filmów, w tym bardzo popularny film z roku 1984 o tym samym tytule, książek, gier komputerowych(4) oraz serie anime, takie jak tutaj opisywana.(5)

Akcja serialu rozpoczyna się w 1946 roku. Sytuacja gospodarcza powojennej Japonii nie była najlepsza. Z powodu restrykcji przemysłowych, powrotu repatriantów i bezrobocia sięgającego 17% (ok. 13 mln ludności) pogłębiał się kryzys. Sytuacja na rynku żywności również była katastrofalna.(6) Ceny wzrosły średnio szesnastokrotnie. W takiej scenerii poznajemy głównego bohatera, Asadę Tetsuyę, który przechadzając się ulicami Shinjuku spożywa na okolicznych straganach, bardzo drogie w tamtym czasie sushi. Tetsuya zarabia na życie grą w mahjonga. Na początku jego gra, polega na umiejętnościach matematycznych, maskowaniu się oraz rozpracowywaniu przeciwnika. Z retrospekcji dowiadujemy się, że nauczycielem chłopaka był członek japońskiej mafii yakuza. Pomimo zakazu gry w mahjonga podczas wojny, Tetsuya nauczył się wielu przydatnych zdolności, które pomogły mu przetrwać późniejszy okres. Niestety, jak się wkrótce dowie, światem podziemnym nie rządzą wypracowane umiejętności umysłowe, a zręcznościowe oszustwo. Człowiekiem, który mu to uświadomił jest Boshu, lokalny profesjonalista. Tetsuya zostaje wkrótce jego uczniem i dowiaduje się, co na prawdę liczy się w hazardzie. Boshu uczy go technik manipulowania kamieniami, które mają pomóc w wygranej. Mężczyźni zostają wkrótce partnerami w grze i staczają wiele pojedynków, których stawką nie są jedynie pieniądze, ale również ludzkie życie. Marzeniem chłopaka jest zostanie najlepszym graczem w całym Shinjuku oraz pokonanie swojego mistrza, niedoścignionego wzorca. Po niedługim czasie, wydarza się coś, co sprawia, że Boshu odchodzi od Tetsui. Szczęście odwraca się od mentora. Tetsuya, wraz z nowym partnerem ponownie stają się najlepszym duetem w okolicy. Staczają wiele partii, w których zawsze chodzi o jedno, oszukiwać lepiej niż przeciwnicy. Ich rywalami są kobiety, wojskowi, Chińczycy, mafia i narkomani(7). Wszystko dzieje się nielegalnie i wbrew prawu. Tetsuya zostaje zmuszony do opuszczenia Tokio, ze względu na jego negatywną sławę. Udaje się do Chiby, gdzie niespodziewanie spotyka swojego dawnego mistrza Boshu. Przyjaciele postanawiają stoczyć między sobą ostatni pojedynek i sprawdzić, kto po wielu latach może zasłużyć na miano jansei (święty mahjonga). W tej finałowej potyczce, którą początkowo zdominował Boshu, Tetsuya uświadomił sobie to wszystko, co do tej pory nauczył go jego sensei (mistrz). Boshu umiera przy stole od mahjonga(8), pewny tego, że przekazana przez niego wiedza, jest żywa.
Z Shobushi Densetsu Tetsuya wyłania nam się wizerunek mahjonga, jako gry, która skupia się nie na zaawansowanej strategii i psychologicznych rozgrywkach, ale na oszukiwaniu. Jest narzędziem w podziemnym świecie, rządzonym przez yakuzę, kryminalistów i ludzi, żyjących z hazardu.

Zasady gry są bezwarunkowo obowiązujące i nie znoszą żadnych wątpliwości.(...) Z chwilą gdy reguły te zostają przekroczone, świat zabawy rozpada się, koniec wówczas z zabawą czy grą.

Mahjong jest sposobem na życie, "pracą" z której czerpie się materialne korzyści. Anime ukazuje walkę człowieka w powojennej Japonii, człowieka, który miał marzenia i determinację do wygrywania, ale i słabość sądząc, że można wygrać w mahjongu nie oszukując. Tetsuya nie próbuje rozgryzać swoich przeciwników psychologicznie. Ucieka się do wmawiania im, że gra, którą zastali i to, że wygrywa jest darem od losu, a tak naprawdę zręczną manipulacją. W serialu, wyrażone zostało zamiłowanie Japończyków do znajdywania przyjemności nie tylko w samej grze, ale również w sposobie obchodzenia się z akcesoriami używanymi do mahjonga. Shobushi Densetsu Tetsuya, jak również jego pierwowzór, to niezliczone źródło trików, słownictwa je opisującego oraz żargonu mahjonga. Wyrazy związane z grą mają unikalne czytania (występujące tylko tutaj)(9) i są połączeniem języka chińskiego i japońskiego. We książce Jenn Barr(10), możemy odnaleźć cały słowniczek poświęcony technicznemu słownictwu gry oraz nazwom technik oszukiwania. Również na popularnym portalu internetowym You Tube znajdziemy wiele japońskich filmów instruktażowych, w których występują wstawki z opisywanego serialu.
W ostatnich odcinkach serialu, już po śmierci Boshu, Tetsuya stacza walkę z byłym pilotem wojskowym Dorabaku no Taka(11). Partia mahjonga zostaje tutaj przyrównana do militarnej bitwy, w której ataki japońskich myśliwców na wrogie statki to wizualizacja każdego zręcznie zastosowanego przez Takę oszustwa. Jak zostanie to przedstawione również w innych anime oraz w opisanej już mandze, mahjongowi zostaje przypisana symbolika, która jest tylko i wyłącznie wytworem bujnej fantazji Japończyków, dobierająca na potrzeby danej sytuacji odpowiednie środki wyrazu. Mają one uatrakcyjnić widowisko.(12).



1) Nowela, film jak i anime wpisują się w tzw. nurt picaresca. Jest to rodzaj dzieła, w którym przedstawione są losy przedsiębiorczego i przebiegłego włóczęgi-oszusta, za: Powieść łotrzykowska, w: Nowa encyklopedia powszechna PWN, pod red. Barbary Petrozolin-Skowrońskiej, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1997, s. 283.
2) Asada Tetsuya jest jedynie jednym z pseudonimów artystycznych Irokawy Takehiro. Irokawa urodził się w dzielnicy Shinjuku w Tokio. Z powodu kłopotów z ojcem, emerytowanym kapitanem marynarki wojennej, zaczął wagarować i chodzić do dzielnicy rozrywki Asakusa. W 1943 pracował w fabryce, jednak pod koniec wojny został wyrzucony ze szkoły, z powodu przypuszczeń o publikowanie materiałów rebelianckich. W momencie, gdy ojciec przestał otrzymywać pensję, zajął się działalnością kryminalną i hazardem, zwłaszcza mahjongiem. Zaczął pisać w latach 50. Od tamtej pory otrzymał wiele nagród literackich.
3) Ukazywała się w latach 1969-1972, w czterech częściach: "Młodość", "Doświadczenie", "Walka" i "Dodatkowa księga".
4) Co ciekawe, istnieją również automaty do pachinko i pachisuro, które nawiązują tematyką do tego anime oraz ogólnie do mahjonga. Tak jak i w mahjongu, chodzi w nich o to, aby zebrać odpowiedni układ na ręku, tutaj poprzez wrzucanie kulek w odpowiednie otwory, symbolizujące poszczególne kamienie od mahjonga.
5) Na fali popularności noweli, w 1972 roku powstało istniejące do dnia dzisiejszego czasopismo Kindai Majan (Współczesny mahjong) wydawnictwa Takeshobo. Obecnie wydawnictwo wydaje dwa magazyny poświęcone grze, drugi nosi tytuł Kindai Majan Orijinaru (Współczesny mahjong - oryginał).
6) Plony ryżu w 1945 roku szacowało się na 60% średnich zbiorów a funkcjonowanie rybołóstwa na 40%.
7) W anime przeciwnikiem Tetsui jest człowiek o imieniu Innami. Jest uzależniony od lekarstwa nazywanego hipolit, który obecnie uważa się za narkotyk. Epizod ten występował również w oryginalnej powieści, jednak uzależnionym od tego specyfiku był główny bohater. Z tego powodu, w późniejszym czasie miał kłopoty z grą i manipulacją. Uważa się, że wątek ten został zaczerpnięty z życia Irokawy, który w 1968 roku został hospitalizowany z powodu optycznych i słuchowych halucynacji, które mogły mieć związek z narkolepsją wywołaną spożywanymi w nadmiarze lekami.
8) Nauczyciel głównego bohatera doznał ataku serca w momencie, gdy tuż po rozdaniu, mając 14 kamieni na ręku, miał gotowy układ. Wygrana taka nazywa się tenho, czyli Błogosławieństwo Nieba. Epizod ten występuje również w filmie Majan Horoki z tą różnicą, że osobą wygrywająca nie jest mentor Tetsui, a po śmierci gracza, pozostali uczestnicy ograbiają go i wyrzucają ciało do rowu.
9) Przykładem takiego wyrazu może być złożenie kuroto, oznaczające profesjonalistę, które w języku mahjonga wymawiane jest bainin.
10) Jenn Barr. Reach mahjong. The Only way to play. Huntington press, Las Vegas 2009, s. 161-197.
11) Jego przezwisko możemy przetłumaczyć jako Taka - dorabombiarz. Nawiązuje ono do zdolności Taki do posiadania w wygrywającym układzie niezliczonej ilości dor, które jak bomby atakują przeciwnika. Oczywiste jest, że ich liczba uzależniona jest od zręcznej manipulacji kamieniami.

11) Tak jak i na podstawie Majan Horoki, anime o Tetsui cieszyło się taką popularnością, że powstały nawet bazujące na nim gry komputerowe i konsolowe.

"Mahjong w japońskiej
kulturze popularnej"

Read 4893 times Last modified on niedziela, 20 maj 2012 09:36
Dominik Kolenda

「死ねば助かるのに」

"Shineba tasukaru no ni"

"You'll only survive if you die"

 

Latest from Dominik Kolenda

Login to post comments